Çocuklarda obezitenin üst ekstremite eklem hareket açıklığı üzerine etkisi
Fırat Erdoğan1, Evrim Şenkal2, Mustafa Çiftçi2, Erkan Doğan3, Mert Keskinbora4, Mustafa Şahin5, Ömer Ceran1
1Department of Pediatrics, İstanbul Medipol University, İstanbul, Turkey
2Department of Pediatrics, İstanbul Medipol Hospital, İstanbul, Turkey
3Department of Pediatrics, Medical Faculty of Karabük University, Karabük, Turkey
4Department of Orthopaedics, İstanbul Medipol Hospital, İstanbul, Turkey
5Department of Orthopaedics, İstanbul Medipol University, İstanbul, Turkey
Anahtar Kelimeler: Çocuklar; eklem; obezite; eklem hareket açıklığı; üst ekstremite.
Özet
Amaç: Bu çalışmada çocuklarda obezitenin üst ekstremite eklem hareket açıklığı üzerine etkisi değerlendirildi.
Gereç ve yöntemler: Bu çapraz kesitli çalışmaya Ocak 2014 - Aralık 2015 tarihleri arasında hastanemizin çocuk kliniğine başvuran 153 katılımcı (85 erkek, 68 kız; ort. yaş 8.3±3.6 yıl; dağılım 2-16 yıl) dahil edildi. Katılımcıların vücut kitle endeks (VKİ)’leri Dünya Sağlık Örgütü’nün önerdiği persentil tablosuna göre değerlendirildi ve normal (n=53), kilolu (n=50) ve obez (n=50) olmak üzere üç gruba ayrıldı. Katılımcıların üst ekstremite eklem hareket açıklıkları (EHA) - dirsek eklemi ekstansiyon ve fleksiyon açıları, taşıma açısı ve omuz eklemi abdüksiyon açısı – standart plastik 12 gonyometre kullanılarak ölçüldü.
Bulgular: Sağ ve sol eklemler açı ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Vücut kütle endeks grupları arasında, yaş ve fleksiyon momenti açısından herhangi bir ilişki bulunmadı. Dirsek ekstansiyon açısı ve EHA seviyeleri ile VKİ persentili arasında anlamlı fark bulundu, ancak cinsiyet ve EHA ölçümleri arasında anlamlı fark bulunmadı. Ne normal ve kilolu gruplar ne de kilolu ve obez gruplar arasında hiçbir eklemde EHA açısından anlamlı fark saptanmadı. Normal kilolu ve obez gruplar arasında eklem fleksiyon açısı ölçümlerinde istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamasına karşın eklem ekstansiyon açısı ölçümünde anlamlı fark saptandı.
Sonuç: Obezite üst ekstremite hareketlerinin kısıtlanmasına neden olarak ve çocukların spor veya oyun gibi günlük aktivitelere katılma isteklerini azaltarak daha hareketsiz bir yaşam sürmelerine yol açabilir. Bu nedenle enerji harcaması azalan çocukların kilo alma eğilimleri olacak ve obezite sorunu derinleşecektir.